۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی

«در زبان چینی کلمه تهدید و فرصت هر دو با یک حرف خاص نوشته می شوند. زیرا از دیدگاه زبان شناسی، مردمان خاور دور معنای عمیق تر نهفته در ریسک را از گذشته دریافته بوده اند.»

استراتژی مالی مناسب برای مدیریت ریسک هنگام بروز رکود مالی

اولین کنفرانس بین المللی مدیریت و حسابداری با رویکرد ارزش آفرینی

خرید و دانلود فایل مقاله

با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 15 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.

مشخصات نویسندگان مقاله استراتژی مالی مناسب برای مدیریت ریسک هنگام بروز رکود مالی

چکیده مقاله :

در این مقاله ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی ابتدا استراتژی مالی تعریف و معرفی می شود.تمرکز این مقاله بر روی تعریف مدیریت ریسک و انواع آن می باشد وهمچنین چگونگی پاسخگویی به ریسک با استفاده از تکنیک ANP هنگام رکود اقتصادی و ورود شرکت به مرحله اضطرار مالی و افزایش ریسک کل می باشد. بنابراین بازاریابان با چالش عمیقی در دوران ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی رکود مواجه اند. در عین حال واکنش بازاریابان به رکودبستگی به نوع تحلیل و مشاهده آنان از مفهوم و اثر رکود بر کسب و کارشان دارد.در پایان نیز چند استراتژی مالی و واقعی برای اجتناب از ورود شرکت به مرحله اضطرار مالی ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

کد مقاله /لینک ثابت به این مقاله

کد یکتای اختصاصی (COI) این مقاله در پایگاه سیویلیکا MAVC01_121 میباشد و برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:

نحوه استناد به مقاله :

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

فیض آبادی، معصومه و رستمی نیا، محمداسماعیل،1394،استراتژی مالی مناسب برای مدیریت ریسک هنگام بروز رکود مالی،اولین کنفرانس بین المللی مدیریت و حسابداری با رویکرد ارزش آفرینی،تهران،https://civilica.com/doc/374169

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: ( 1394، فیض آبادی، معصومه؛ محمداسماعیل رستمی نیا )
برای بار دوم به بعد: ( 1394، فیض آبادی؛ رستمی نیا )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.

مراجع و منابع این مقاله :

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :

• اصولی سید حسینی (1384) راهنمای پیکره دانش مدیریت پروژه _ .
• اکونومیست /26 ژوئن 1993 .
• دیوید فردآر (1379) مدیریت استراتژیک _ ترجمه علی پارسیان و .
• Calandro Jr, joseph and Flyn, Robert(2 007), "on financial strategy", .
• Gencer .cevriye , didem , gurpinar , (2006). Analytic network .
• Gereie, A, k. Rezaie, M. S. Amalnik , B.Ostad, M. .
• Hefce (2002), financial strategy in higher education. .
• Jorion, Philipp (2000). Value at risk the new benchmark for .
• Land, Richard (2007).project risk management handbook (threads and opportunities) _ .
• Mousavi, S. M.M. Mahdi (2006) _ Islamic justification of credit .
• Report of the task force on risk assessment / iif .
• Saaty , T. L., (2004). fundamentas of the analytic network .
• Swabey M, Risk management processes for Projects and Business, Risk .
• Shapiro, Alan C .(1983) , guidelines for ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی long-term corporate financing .
• The Guaerdian (2011), Greek Debt crisis euro Zone Ministers Meet .
• .Wu, Wei-We, Lee, Yu-ting(2007). Selecting Knowledge management strategies by using .
• Aloin , D .Dulmin , R, & Mininno _ _ .
• Best , Jacqueline (2010).the Limits of financial Risk management: or .
• Fiequnbaum. A &Thomas _ H, 2004 Strategic Risk and competitive .
• Financial Times(20 10), Gilt Yields Rise Amid UK Debt Concerns, .

مدیریت اطلاعات پژوهشی

اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.

چطور ریسک توریسم را می توان مدیریت کرد؟ (قسمت اول)

مدیریت ریسک توریسم برای محافظت از مشتریان و نیز کسب و کار اهمیت فزاینده ای دارد. شما باید آماده مقابله با بحران های احتمالی خود باشید. خطرات احتمالی را برای مقصد خود شناسایی کنید و استراتژی مدیریت ریسک خود را برای تنظیم یک برنامه تعیین کنید. به کارمندان و تیم خود آموزش دهید تا به سطح ذینفعان شرکت شما برسند. در صورت بروز بحران، در ارتباطات خود صریح و صادق باشید. تغییر کاربری مجدد ممکن است فرصتهایی را برای بازیابی مشاغل شما فراهم کند.

چرا مدیریت ریسک؟

شرکت های گردشگری و توریسم به طور فزاینده ای با حوادثی گوناگون روبه رو هستند؛ حواشی ای که خطراتی را هم برای مسافران و هم برای صنعت گردشگری به وجود می آورد. به عنوان مثال می توان به هوای شدید، ناآرامی های سیاسی، حملات تروریستی، زلزله ها، سونامی ها و حوادث مرتبط با سلامتی اشاره کرد. در سال ۲۰۱۸، مجمع جهانی اقتصاد، وقایع شدید آب و هوایی و بلایای طبیعی را به عنوان محتمل ترین ریسک های جهانی شناسایی کرد. این رویدادها می توانند تأثیر منفی چشمگیری بر مقصد گردشگری داشته باشند. علاوه بر این، صدمه به اعتبار و تصویر یک مقصد در ذهن جهانگردان ممکن است حتی بیشتر از آسیب واقعی بحران باشد.

آموزش مدیریت ریسک

با این توضیحات، آموزش برای مواجه شدن با مسائل مربوط به مدیریت ریسک و کاهش تأثیر بحران ها و بلایای طبیعی بسیار مهم است. بحران ها همچنین می توانند فرصت هایی ایجاد کنند. آن ها می توانند با ترغیب کردن توریست ها برای سفر به مقاصد جدید، بازار را به طور اساسی تکان دهند کنند. کشورهایی که اول از همه پیشنهاد خوبی ارائه می دهند می توانند برنده شوند. مدیریت ریسک با یک بحران آغاز نمی شود، بلکه خیلی زودتر از آن جریان می یابد. برای آمادگی برای یک بحران، هر شرکت گردشگری باید دربارۀ استراتژی های مدیریت ریسک خود فکر کند. در اینجا ۱۰ نکته برتر دربارۀ چگونگی برخورد موفقیت آمیز با ریسک ها و مدیریت ریسک در صنعت توریسم ارائه شده است.

ده نکته برتر دربارۀ مدیریت ریسک صنعت توریسم

1. ریسک ها را مشخص کنید
2. استراتژی مدیریت ریسک خود را تعیین کنید
3. یک برنامه مدیریت ریسک برای کسب و کار گردشگری خود تهیه کنید
4. با ذینفعان همکاری کنید
5. به کارمندان خود آموزش دهید
6. برنامه خود را تست کنید
7. تعاملات موقعیت بحران را به طور روشن و صادقانه برقرار کنید
8. از پیشنهاد های احتمالی منفی سفر آگاه باشید
9. کسب و کار خود را پس از یک بحران بازیابی کنید
10. پس از یک بحران، در کسب و کار خود دوباره سرمایه گذاری کنید

نکته ۱: خطرات را مشخص کنید

از اتفاقات و خطرات احتمالی که می تواند مقصد سفر شما را تهدید کند آگاه باشید؛ مانند:

• خطرات طبیعی
• خطرات فناورانه
• خطرات بیولوژیک
• خطرات مدنی / سیاسی.

ماهیت بحران احتمالی را مشخص کنید و این موارد را مورد ملاحظه قرار دهید:

• علت
• فرکانس
• مدت زمان
• سرعت شروع
• دامنه تأثیر
• پتانسیل تخریب

تجزیه و تحلیل ریسک، نوع خطری را که مقصد شما با آن روبه‌روست، مشخص می کند. همچنین به شما می گوید چه تأثیراتی می تواند در بخش گردشگری مقصد شما داشته باشد.

نکته ۲: استراتژی مدیریت ریسک خود را تعیین کنید

چندین استراتژی برای مدیریت ریسک وجود دارد:

• اجتناب از خطر
• کاهش احتمال عواقب
• انتقال خطر
• حفظ خطر

از بحران ها و بلایای قبلی که در منطقه شما اتفاق افتاده است بیاموزید. همچنین به بحران های مشابهی که در مناطق دیگر رخ داده است توجه کنید.

اجتناب از خطر

این استراتژی به معنای از بین بردن خطر به واسطه جلوگیری از یک فعالیت بالقوه خطرناک است؛ به عنوان مثال، اگر بخشی از یک مسیر خاص در فصل بارندگی مستعد بروز سیل باشد، دو راه برای جلوگیری از ریسک وجود دارد:

• تور را کنسل کنید یا فقط در فصل خشک چنین سفری را برنامه ریزی کنید.
• تور را با استفاده از آن در قالب جایگزین، از اجتناب از قسمت مستعد از مسیر، پیشنهاد کنید.

اگرچه ممکن است اجتناب از خطر راه حل ایده آل به نظر برسد، اما همیشه گزینه مطلوب نیست. برخی از خطرات غیرقابل اجتناب است، به عنوان مثال وقتی مقصد شما در منطقه زلزله زده است. در این حالت، شما به یک استراتژی مدیریت ریسک متفاوت نیاز دارید.

کاهش خطر

اگر نمی توانید خطری را از بین ببرید، سعی کنید آن را کاهش دهید. شما می توانید با افزایش اقدامات احتیاطی یا محدود کردن فعالیت های مخاطره آمیز تا حد ممکن این کار را انجام دهید.

نمونه هایی از روش های پیشگیری عبارتند از:

• استانداردهای ایمنی (سرقت، مهمانان ناخواسته، طرح تخلیه)
• آتش نشانی، آشکارسازهای دود، تاسیسات آبپاش
• ساختمان ضد آب، مدیریت آب
• راهنماهای تور واجد شرایط یا مجاز، تورلیدرها، رانندگان.

انتقال خطر

این استراتژی به این معنی است که شما ریسک مالی را به شخص ثالث که معمولاً یک شرکت بیمه است، منتقل می کنید. در اروپا ، اپراتورهای تور به طور فزاینده ای تقاضا می کنند که شرکای خود از بیمه مسئولیت برخوردار باشند. این بیمه باید خسارات و حوادث احتمالی مشتریان خود را در ایام تعطیلات پوشش دهد.

قبول و حفظ ریسک

اگر راهبردهای دیگر گزینه مطلوبی نیستند، شما فقط باید وجود خطر / ریسک را بپذیرید. این استراتژی همچنین برای خطرات نسبتاً جزئی که شدید یا مکرر نیستند متداول است. شما می توانید خطرات جزئی را «بخشی از کار» در نظر بگیرید.

نکته ۳: یک برنامه مدیریت ریسک برای کسب ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی و کار گردشگری خود تهیه کنید

هر شرکت ارائه دهنده گردشگری باید برنامه اضطراری در دسترس برای مدیریت ریسک داشته باشد. ممکن است فکر کنید مقصد سفر شما عاری از خطر است ، یا ممکن است نخواهید قبول کنید که ممکن است خطر در مقصد شما هم وجود داشته باشد. با این حال، گردشگران اروپایی به طور فزاینده ای از برنامه های تور در جهت برنامه ریزی مدیریت ریسک سوال می کنند. این بدان معنی است که اپراتورهای تور ممکن است از شما بخواهند که برنامه ای برای مدیریت ریسک در دست داشته باشید.

برنامه های مدیریت ریسک برای گردشگری حداقل باید این خدمات را ارائه دهند:

• ایمنی بازدید کنندگان و کارمندان
• سیستم های ایمن برای برقراری ارتباط با همۀ افراد موجود در محل و مقصد
• امنیت ساختمان ها، تأسیسات و تجهیزات در صورت بروز فاجعه
• در صورت لزوم، مشارکت پرسنل آموزش دیده آژانس های مدیریت حوادث
• تأمین منابع برای پشتیبانی از عملیات
• مراحل بازگشت به فعالیت های تجاری عادی پس از عملیات بحران

نکته ۴: با ذینفعان همکاری کنید

یک برنامه مدیریت ریسک خوب مستلزم مشارکت ذینفعان در منطقه شما است. شما باید ساختارها و چارچوبی را شناسایی کنید که در آن اپراتورها و مقصد گردشگری می توانند ظرفیت خود را برای آماده سازی، پاسخگویی و بهبودی از بحران ها و فاجعه ها توسعه دهند. برای اکثر کشورها، گردشگری یک صنعت مهم است. بنابراین، دولت های ملی باید درگیر استراتژی مدیریت ریسک برای گردشگری باشند. سایر سازمان های دولتی که باید در کمیته ایمنی و امنیتی گنجانده شوند:

راهنمای چگونگی مدیریت ریسک برای افراد مبتدی

مدیریت ریسک چیست؟

همه ما در طول زندگی خود دائماً در حال کنترل و مدیریت ریسک‌ ها هستیم، چه در حین انجام کارهای ساده (مانند رانندگی با اتومبیل) و چه هنگام انجام کارهای پیچیده مانند تهیه برنامه‌های جدید بیمه یا اقدامات درمانی و پزشکی. در اصل، مدیریت ریسک، شامل همه اقداماتی است که در مقابل ریسک‌ها صورت می‌گیرد.

بیشتر ما در طول فعالیت‌های روزمره این ریسک‌ها را ناخودآگاه مدیریت می‌کنیم. اما وقتی نوبت به بازارهای مالی و مدیریت مشاغل می‌رسد، ارزیابی ریسک‌ها و کنترل آن‌ها یک عمل بسیار مهم و آگاهانه است.

در زمینه اقتصاد، ممکن است مدیریت ریسک را به‌عنوان چارچوبی توصیف کنیم که نحوه برخورد یک شرکت یا سرمایه‌‎گذار را با ریسک‌های مالی مشخص می‌کند.

برای بازرگانان و سرمایه‌گذاران، این چارچوب ممکن است شامل مدیریت چندین سطح دارایی، مانند ارزهای رمزپایه، فارکس، کالاها، سهام، شاخص‌ها و دارایی‌های دیگر باشد.

انواع مختلفی از ریسک‌های مالی وجود دارد که می‌توان آن‌ها را در دسته‌بندی‌های مختلفی طبقه بندی کرد. در این مقاله از تترلند، مروری بر روند مدیریت ریسک را توضیح می‌دهیم. همچنین برخی از استراتژی‌ها توضیح داده می‌شود که می‌تواند به تجار و سرمایه‌گذاران در کاهش ریسک‌های مالی کمک کند.

مدیریت ریسک چگونه است؟

به طور معمول، فرآیند مدیریت ریسک شامل پنج مرحله است: تعیین اهداف، شناسایی ریسک‌ها، ارزیابی ریسک، تعریف پاسخ‌ها و نظارت دقیق بر عملکرد. بسته به نوع زمینه‌ای که قصد دارید مدیریت ریسک را بر روی آن اعمال کنید، این مراحل ممکن است به نوعی تغییر کنند.

تعیین اهداف

اولین قدم برای مدیریت ریسک، تعیین اهداف اصلی است. این قدم، اغلب مربوط به میزان ریسک شرکت یا فرد است. به عبارت دیگر، این‌که آن‌ها چه قدر می‌توانند ریسک ‌کنند تا به سمت اهداف خود حرکت کنند.

شناسایی ریسک‌های احتمالی

قدم دوم، شامل شناسایی و تعریف خطرات احتمالی است. هدف این مرحله درواقع آشکار کردن انواع احتمالاتی است که ممکن است اثرات منفی ایجاد کند. در محیط کسب و کار، این مرحله همچنین ممکن است اطلاعات مفیدی ارائه دهد که ارتباط مستقیمی با ریسک‌های مالی نداشته باشد!

ارزیابی ریسک

بعد از شناسایی ریسک‌ها، گام بعدی ارزیابی میزان بالا یا پایین بودن ریسک شناسایی شده ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی است. سپس، ریسک‌ها به ترتیب اهمیت درجه بندی می‌شوند و همین درجه بندی باعث ایجاد یا اتخاذ یک پاسخ مناسب در برابر اقدامات بعدی می‌شود.

تعریف پاسخ‌ها

مرحله چهارم شامل تعریف پاسخ‌ها و واکنش‌ها برای هر نوع ریسک، با توجه به سطح اهمیت آن‌ها است. این مرحله، مشخص می‌کند که در صورت وقوع یک رویداد نامطلوب چه اقداماتی باید برنامه‌ریزی و انجام شود.

نظارت بر عملکرد

مرحله آخر استراتژی مدیریت ریسک، نظارت بر کارایی و عملکرد اقدامات انجام شده در واکنش به ریسک‌ها است. این مرحله اغلب به تجزیه و تحلیل مداوم داده‌ها نیاز دارد.

مدیریت ریسک های مالی

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است یک استراتژی یا یک تکنیک تجاری ناموفق باشد. به‌عنوان مثال، یک معامله‌گر می تواند ضرر کند زیرا بازار در خلاف موقعیت قرارداد و پیش بینی او حرکت کرده است.

واکنش‌های هیجانی باعث می‌شود تاجران از استراتژی اولیه خود چشم پوشی کنند یا آن را کنار بگذارند. این امر به ویژه در بازارهای خرسی و دوره‌های کاپیتولاسیون بسیار مشهود است.

در بازارهای مالی، اکثر مردم توافق دارند که داشتن یک استراتژی مناسب مدیریت ریسک به شدت به موفقیت آن‌ها کمک می‌کند. در عمل، این امر می‌تواند ساده باشد.

یک استراتژی تجاری قوی باید مجموعه روشنی از اقدامات احتمالی را ارائه دهد. به این معنی که معامله‌گران می‌توانند آمادگی بیشتری برای مقابله با انواع شرایط ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی داشته باشند. همان‌طور که گفته شد، روش‌های بی‌شماری برای مدیریت ریسک وجود دارد. در حالت ایده‌آل، استراتژی‌ها لازم است به طور مداوم بازنگری و متناسب با اهداف جدید تطبیق داده شوند.

در این قسمت چند نمونه از ریسک‌های مالی به همراه شرح مختصری از چگونگی کاهش میزان ریسک‌ها آورده شده است.

• ریسک بازار – می‌توان با تعیین سفارشات Stop-Loss در هر معامله، ریسک‌ها را به حداقل رساند تا موقعیت‌ها قبل از متحمل شدن خسارات بیشتر به طور خودکار بسته شوند.
• ریسک نقدینگی – می‌تواند با تجارت در بازارهایی با حجم بالا کاهش یابد. معمولاً دارایی‌هایی که ارزش سرمایه بازار بالایی دارند، نقدینگی بیشتری دارند.
• ریسک سیستمیک – این نوع ریسک می‌تواند با متنوع سازی نمونه کارها کاهش یابد. اما در این حالت، تنوع باید شامل پروژه‌هایی با پیشنهادات مجزا یا شرکت‌هایی از صنایع مختلف باشد. ترجیحاً مواردی که همبستگی بسیار کمی دارند.

در پایان

قبل از افتتاح موقعیت معاملاتی یا تخصیص سرمایه به سبد سهام و یا اقدامات سرمایه‌گذاری دیگر، معامله‌گران و سرمایه‌گذاران باید ایجاد یک استراتژی مدیریت ریسک را در نظر بگیرند. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که نمی‌توان به طور کامل از ریسک‌های مالی جلوگیری کرد.

به طور کلی، مدیریت ریسک، علاوه‌بر تعریف و چگونگی مدیریت ریسک‌ها مطمئناً فقط شامل کاهش ریسک‌ها نیست. بلکه شامل تفکر استراتژیک ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی است تا ریسک‌های اجتناب ناپذیر را به کارآمدترین شکل ممکن انجام دهیم.

به عبارت دیگر، این کار در مورد شناسایی، ارزیابی و نظارت بر ریسک‌ها نیز با توجه به زمینه و استراتژی متفاوت است. روند مدیریت ریسک‌ها ارزیابی نسبت میزان ریسک به پاداش است بنابراین می‌توان مطلوب‌ترین موقعیت‌ها را در اولویت قرار داد.

مفهوم مدیریت ریسک

مدیریت ریسک در کسب و کارها به روش ها و فرآیند هایی گفته می شود که مورد استفاده قرار می گیرند تا ریسک های موجود مدیریت شوند و از فرصت هایی که راه رسیدن به اهداف را نشان می دهند، استفاده شود.

مدیریت ریسک می تواند به صورت جزئی مدیریت ریسک پروژه و به صورت کلی مدیریت ریسک یک مجموعه در نظر گرفته شود که ریسک سرمایه گذاری یکی از مهم ترین و اصلی ترین زیر شاخه های آن می باشد که در سطح جزیی و کلی از آن استفاده می شود.

مدیریت ریسک:

مدیریت ریسک (ERM – Enterprise Risk Management) چارچوبی را فراهم می نماید که در آن شرایط و ریسک های خاص برای هر نوع بیزینس شناسایی می شود که برای رسیدن به اهداف این ریسک ها وجود دارند. سپس این شرایط بر اساس احتمال و شدت اثر ریسک مورد نظر، مورد بررسی قرار می گیرند، سپس یک استراتژی عکس العمل در مقابل این شرایط و ریسک ها طراحی می گردد و در انتها، فرآیند پایش برای این استراتژی اجرا می شود.

مراحل مدیریت ریسک:

به طور خلاصه می توان گفت که مدیریت ریسک دارای مراحل زیر می باشد:

• شناسایی: شناسایی شرایط و ریسک های خاص دست یابی به اهداف کسب و کار مورد نظر.
• سناریو سازی (تحلیل): تعیین احتمال وقوع هر یک از شرایط و ریسک های آن و همچنین شدت اثر آن بر کسب و کار.
• طراحی استراتژی عکس العمل: برای هر سناریو، بایستی یک استراتژی عکس العمل مناسب طراحی گردد.
• پایش: برای هر سناریو، بایستی یک استراتژی عکس العمل مناسب طراحی شود.

یکی از اشتباهات رایج که در ایران صورت می گیرد در به کارگیری تکنیک های مدیریت ریسک شرکتی عدم آگاهی از هدف اصلی آن و بینش نهفته‌ شده در پس آن است. در این خصوص لازم است که نظر صاحب نظران عرصه مدیریت را مورد توجه قرار داد که هدف مدیریت ریسک شرکتی افزایش بوروکراسی و کاغذبازی در شرکت نیست بلکه تسهیل فرآیند بررسی و بحث در خصوص ریسک های اصلی هر شرکت می باشد.

تعریف ریسک:

برای ریسک تعاریف متعددی وجود دارد که در اینجا یک تعریف کامل طبق تعریف دفترچه راهنمای ISO31000 معرفی می گردد. بر همین اساس، به عنوان یکی از اصلی ترین معیار های تعیین و تعریف مدیریت ریسک، ریسک به عنوان «اثر نااطمینانی بر اهداف» تعریف می شود.

این اثر نااطمینانی می تواند مثبت، منفی و یا خنثی باشد که اثر مثبت آن در حقیقت همان فرصت است و بر خلاف دیدگاه رایج که ریسک را ماهیتا منفی و به عنوان یک تهدید تلقی می کند، ریسک شامل فرصت ها نیز می شود.

«در زبان چینی کلمه تهدید و فرصت هر دو با یک حرف خاص نوشته می شوند. زیرا از دیدگاه زبان شناسی، مردمان خاور دور معنای عمیق تر نهفته در ریسک را از گذشته دریافته بوده اند.»

ماهیت و اثر ریسک:

اثر ریسک ها می تواند کوتاه مدت، میان مدت ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی و یا بلندمدت باشد. با این دیدگاه سه نوع ماهیت متفاوت برای ریسک در زیر تعریف شده است:

1. ریسک کوتاه مدت: این نوع ریسک به ریسک ناشی از عملیات و فعالیت ها مرتبط است.
2. ریسک میان مدت: این نوع ریسک به تاکتیک های شرکت مرتبط است.
3. ریسک بلند مدت: این نوع ریسک به استراتژی های کلی شرکت مرتبط است.

مفهوم استراتژی، تاکتیک و عملیات:

برای پی بردن به مفهوم اصلی ریسک، لازم است که مفاهیم استراتژی، تاکتیک و عملیات تعریف گردند:

استراتژی چیست:

استراتژی یک سازمان اهداف بلند مدت آن را تعیین می کند که افق زمانی برنامه ریزی آن معمولا برای یک سازمان بین ۳ تا ۵ سال تعریف می گردد.

تاکتیک‌ چیست:

تاکتیک ها در واقع چگونگی تغییرات و در حقیقت راه و روش تحول یک سازمان را مشخص می نمایند. بنابراین ریسک های تاکتیکی به طور معمول، در رابطه با پروژه ها، ادغام ها و اصلاح و بهبود محصولات ایجاد می شوند.

عملیات چیست:

عملیات در واقع به فعالیت های روزانه سازمان و فرآیند های آن گفته می شود که برای تولید محصول/ خدمت مورد نظر خود، انجام می گیرند.

تاپ وان مطالعه مقاله طرح کسب و کار (بیزینس پلن) را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.

ارزیابی ریسک:

شناسایی ریسک ها پس از تحلیل و رتبه بندی آنها را ارزیابی ریسک می گویند که هر یک از آنها چارچوب خاصی در شناسایی و ارزیابی دارند. اما تفاوت این مراحل در ماهیت مدیریت ریسک اختلافی ایجاد نمی کند و در چارچوب تفاوت های تکنیکی از آن نام برده می شود.

در مرحله ارزیابی، استفاده از یک چارچوب برای یادداشت و ورود اطلاعات هر ریسک ضروری می باشد و دامنه اطلاعات ثبت شده برای هر یک از ریسک ها بایستی شامل موارد زیر باشد:

۱ – نام/ عنوان ریسک: شامل شاخصی جداگانه و مخصوص برای نام گذاری ریسک.

۲ – گستره (دامنه) ریسک: دامنه ریسک مورد نظر و فهرستی از اتفاقات بالقوه ای که امکان رخ دادن آنها وجود دارد. توصیف دقیق اتفاقات بالقوه، میزان شدت، نوع و تعدد تکرار هر کدام از جمله نکاتی است که در فهرست مذکور درج می گردد.

۳ – ماهیت ریسک: شامل طبقه بندی ریسک، مقیاس زمانی اثرات احتمالی ناشی از آن و همچنین تعیین نوع آنها به عنوان تهدید (ریسک با اثر منفی)، فرصت (ریسک با اثر مثبت) و یا نااطمینانی (نامشخص بودن اثر ریسک)

۴ – ذی نفعان و یا اشخاص ذیربط: فهرست اشخاصی که چه در درون و چه در بیرون سازمان (بازیگران درونی و بیرونی) از ریسک مورد نظر اثر خواهند پذیرفت و همچنین انتظارات هر یک از آنها

۵ – تحلیل (کمی سازی) ریسک: احتمال وقوع هر ریسک و شدت تاثیر آن و همجنین اثرات و پیامد های احتمالی نوشته می شود. این مرحله از جمله مهم ترین و اصلی ترین مرحله برنامه مدیریت ریسک می باشد که انجام آن نیازمند استفاده از تخصص مشاوره مدیریت مربوطه است.

۶ – تجربیات شکست: حوادث پیشین مربوط به ریسک مورد نظر و ضررهایی که به این وسیله بر سازمان وارد شده است، درج می گردد.

۷ – حد تحمل ریسک و هدف گذاری: پتانسیل ضرردهی و در واقع حد نهایت ضرردهی شرکت که حاکی از میزان انعطاف پذیری آن، معین می گردد. همچنین اثرات مالی انتظاری ناشی از ریسک نیز تعیین و مشخص می شوند. هدف از کنترل ریسک تعیین شده و سطح ایده آل عملکرد در این حالت مشخص می شود.

۸ – عکس العمل در مقابل ریسک، درمان و کنترل ریسک: فرآیندها و فعالیت های کنترل ریسک موجود تعیین می شود، سطح اعتماد به فرآیندها و فعالیت های مذکور اندازه گیری و مشخص می شود. سپس فرآیندهای پایش و نظارت و بررسی عملکرد سازمان در مقابل ریسک ها تعریف می شوند.

۹ – توان بالقوه اصلاح ریسک: توان بالقوه اصلاح و یا بهبود وضعیت های ناشی از ریسک شناسایی و امکان سنجی می شوند. توصیه های نهایی به منظور اعمال برنامه مدیریت ریسک تهیه می گردند. مسئولیت ها برای عملی کردن هر نوع عملیات اصلاح ریسک تعیین می شوند.

۱۰ – اصلاح استراتژی ها و سیاست ها: مسئولیت های مربوط به تغییر و اصلاح استراتژی های کلی شرکت (با توجه به تعریف ذکر شده از استراتژی در صفحات قبلی) با در نظر گرفتن ریسک ها تعیین می شوند.

در پایان مطالعه مقاله محاسبه استهلاک به مخاطبین عزیز پیشنهاد می گردد.

چگونه در ۱۰ مرحله یک محصول مالی جدید بسازیم

صنعت مالی در ایجاد محصولات جدید کاملا مهارت دارد و با موفقیت در میان توده‌های مردم بازاریابی کرده و آنها را به فروش می‌رساند. بسیاری از این محصولات آنقدر موفق بوده‌اند که برای سرمایه‌گذاران و موسسات مالی که آنها را ارائه داده‌اند، پول ساز بوده‌اند. برای مثال، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله در بورس را درنظر بگیرید. اما سایر محصولات فاجعه‌ای آشکار یا حتی بدتر از آن بوده‌اند و جهان را در آستانه نابودی مالی قرار داده‌اند.

نویسنده: Elvis Picardo

مترجم: رضا وزیری

منبع: Investopedia

صنعت مالی در ایجاد محصولات جدید کاملا مهارت دارد و با موفقیت در میان توده‌های مردم بازاریابی کرده و آنها را به فروش می‌رساند. بسیاری از این محصولات آنقدر موفق بوده‌اند که برای سرمایه‌گذاران و موسسات مالی که آنها را ارائه داده‌اند، پول ساز بوده‌اند. برای مثال، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله در بورس را درنظر بگیرید. اما سایر محصولات فاجعه‌ای آشکار یا حتی بدتر از آن بوده‌اند و جهان را در آستانه نابودی مالی قرار داده‌اند. اولین نمونه ازچنین محصولات سمی - یا بهتر است بگوییم وام‌های کم اعتبار و بدون پشتوانه - بدون شک اوراق بهادارتضمینی وام مسکن ایالات متحده ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی است که اوج آن تقریبا بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ بود و باعث ایجاد بحران مالی یا اعتباری جهانی و سپس رکود اقتصادی بزرگ شد.

بنابراین بدیهی است که ایجاد محصول مالی جدید در مقایسه با تولید یک ابزار درجه ریسک بالاتری را در پی دارد. به عنوان مثال، ارائه‌دهنده یک محصول جدید مالی با خطرات ناشی از مدیریت ریسک اشتباه و یا تضاد منافع مواجه است؛ هرچند ریسک‌های بیشتر از طرف محصولات مالی جدید به‌طور مستقیم بر دوش مشتریان گذاشته می‌شود. تعداد مالکان خانه در ایالات متحده را به خاطر آورید که به‌دلیل هزینه‌های بسیار بالای تامین مالی وام مسکن در زمانی که نرخ بهره درایالات متحده افزایش یافت، با مشکلات مالی مواجه شدند. درحالی‌که امکان سقوط محصول جدید در صنعت مالی در هر زمانی امکان‌پذیر است، واقعیت این است که به‌طور کلی این محصولات فرآیندی را با توسعه دقیق و جدی طی می‌کنند. موارد ذیل ۱۰ گامی هستند که در ایجاد محصول جدید مالی دخیل هستند.

1) تصور

اولین گام در توسعه محصول جدید مالی تصور کردن آن است. ایده ایجاد محصول جدید از منابع مختلفی ازقبیل تقاضای مشتری، نیروی فروش داخلی یا یک شخص ثالث نشات می‌گیرد. صندوق‌های قابل معامله در بورس به این دلیل به‌وجود می‌آیند که فراتر از محدودیت‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک سنتی از طریق معامله در بورس انجام می‌شوند ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی و پس از آن شفافیت و نقدینگی آنی ارائه می‌شود؛ خصوصیاتی که جذابیت‌های بسیار زیادی برای سرمایه‌گذاران دارند.

به عبارت دیگر، اوراق قرضه استریپ یا اوراق قرضه بدون کوپن احتمالا به این دلیل شکل گرفته‌اند که برخی نشانه‌های مثبت در یک موسسه مالی به این نتیجه رسیده که دریافت اوراق قرضه ۱۰ ساله (بدون ۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی ۲۰ کوپن شش‌ماهه آن) و فروش این اوراق به صورت جداگانه، به ۲۱ معامله مجزا همراه با دریافت کمیسیون (پرداخت ۲۰ کوپن به علاوه اصل اوراق قرضه) منجر می‌شود، نه یک معامله تکی اوراق.

2) توسعه محصول

ارائه ایده محصول یک طرف قضیه است؛ اما توسعه دادن آن مساله دیگری است که روی هم رفته نیمه دیگر آن واقعا به جزئیات مربوط می‌شود. در این مرحله، تیم توسعه محصول مشغول برگردان ایده به محصول ملموس است که می‌تواند به مشتریان موسسه با سود مناسب فروخته شود. تیم توسعه مسیر مناسبی را برای ابداع محصول طی می‌کند که نه بیش از حد لازم پیچیده است (ریسک واقعی با محصولات مالی) و نه آنقدر ابتدایی است که تکرار آن از سوی رقبا آسان باشد. همچنین ازآنجا که بسیاری از مراحل بعدی بر این اساس پیش می‌روند که محصول برای مشتریان خرده‌فروشی در نظر گرفته شده یا فقط مشتریان سازمانی را هدف قرار می‌دهد، مشتریان خاص این محصول در همین مرحله شناسایی می‌شوند.

3) الزامات قانونی یا حقوقی

محصول جدید باید مقررات اوراق بهادار را که از سوی مقامات مربوطه تعیین شده‌اند، رعایت کند. برای مثال، آگهی تنظیم مقررات ۰۳- ۱۲ از سوی «سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی» (FINRA) به شرکت‌های مالی درخصوص الزامات نظارتی پیشرفته برای محصولات پیچیده رهنمودهایی ارائه می‌کند. سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی یک محصول پیچیده را با ویژگی‌های متعدد تعریف می‌کند که تحت سناریوهای مختلف تاثیرات متفاوتی بر بازدهی سرمایه می‌گذارد؛ از قبیل اوراق بهادار با پشتوانه مالی.

از آنجا که مقررات اساسا برای حفاظت از سرمایه‌گذاران خرده فروش در برابر محصولات یا خدمات ارائه شده توسط شرکت‌های غیرمتعهد تنظیم شده است، تضمین اینکه محصول جدید به‌طور کامل با کل قوانین و مقررات قابل اجرا مطابقت داشته باشد، برای تضمین موفقیت آن ضروری است (بدون توجه به اجتناب از نگرانی‌های احتمالی در آینده). از نظرحقوقی، افراد حقوقی شرکت اطمینان حاصل خواهند کرد که سرمایه فکری سرمایه‌گذاری شده در محصول از طریق متون قانونی لازم مورد حمایت قرار می‌گیرد. همچنین تیم حقوقی تایید می‌کند که الزامات قانونی مربوط به چنین مسائلی ازجمله مناسب بودن محصول و تضاد منافع رعایت شده است.

4) عملکردها

در این مرحله از سیر تکامل محصول جدید، اصول و مبانی طرح‌ریزی شده‌اند. این احتمال وجود دارد که مهم‌ترین مرحله در کل فرآیند توسعه محصول جدید، همه جزئیات کلیدی درگیر در ارائه محصول را دربر گرفته باشد. این مرحله شامل این موارد است: تهیه فرم‌ها و مدارکی که باید توسط مشتری پر شود، اطمینان از اینکه معامله بر اساس برنامه کاری شرکت اجرایی خواهد شد و شناسایی مراحل دخیل در پردازش دادوستد در دفتر پشتیبانی. همچنین عناصر کلیدی دیگری از جمله ابداع مدیریت ریسک و کنترل برای اطمینان از انجام دقیق کار را شامل می‌شود که خطرات ناشی از محصول جدید را برای شرکت همراه با گزارش مشتری، آموزش کارکنان (سیاستمداران وگردانندگان سازمان و پرسنل پشتیبانی) و نظارت کاهش می‌دهند.

5) ثبت

ممکن است نیاز باشد محصول جدید از طریق یک اطلاعیه یا ارائه اسناد از طرف هیات اجرایی ازجمله کمیسیون بورس اوراق بهادار ثبت شود. توجه داشته باشید که این کمیسیون‌ها هیچ نظری در مورد مزایای محصول جدید یا درخصوص درخواست‌های سرمایه‌گذاری خود پیشنهاد نمی‌کنند، بلکه آنها چک می‌کنند که همه حروف و کلمات در این اطلاعیه درست درج شده باشند. همچنین افشای کامل کلیه فاکتورهای مورد نیاز یک سرمایه‌گذار برای تصمیم‌گیری در مورد سرمایه‌گذاری را دربرمی‌گیرد.

6) بازاریابی

بازاریابی محصول جدید برای اطمینان از موفقیت آن بسیار حیاتی است. اگر محصول کاملا پیچیده باشد این مرحله نیز نیاز به آموزش مشتری دارد. به‌طور کلی، بازاریابی را نمی‌توان شروع کرد - یا تنها نمی‌توان آن را به شیوه‌ای محدود انجام داد - تا زمانی که تاییدیه آن از سوی هیاتی که سند ارائه شده به واسطه آنها ثبت شده، دریافت شده باشد. توسعه ادبیات بازاریابی ازقبیل بروشورها و سخنرانی‌ها که به‌طور موثری با ویژگی‌ها و مزایای محصول ارتباط دارد و استراتژی رسانه‌ای منسجمی شکل می‌دهد، فعالیت‌های فشرده زمانی هستند که می‌توانند هفته‌ها به‌طول انجامند.

7) توزیع

این مرحله گام کلیدی دیگری است که اگرهیچ نیروی فروش موثری برای فروش یا توزیع محصول وجود نداشته باشد، محکوم به شکست خواهد بود. شرکت یا موسسه برخی از تصمیمات مهم را در این مرحله اتخاذ می‌کند - چه کسانی محصول را خواهند فروخت، این افراد به چه نحوی پاداش دریافت خواهند کرد، و سطح جبران خسارت و امثال آن به چه صورت است. خصوصیات محصول برای تعیین مخاطبان مناسب در این مرحله لازم و ضروری است. برای مثال، محصولی با ریسک بالا، پاداش زیاد یا محصولی که کاملا پیچیده باشد ممکن است برای سرمایه‌گذاران سازمانی مناسب‌تر باشد، در صورتی که محصول نسبتا ساده ممکن است برای سرمایه‌گذاران خرده فروش جذابیت داشته باشد. زمانی که بازار هدف شناسایی شد، آنگاه شبکه‌های مناسب توزیع در محل قرار داده می‌شوند.

8) عرضه محصول

سرانجام، پس ازماه‌ها تلاش روز بزرگ فرا می‌رسد؛ یعنی زمانی که محصول نهایی عرضه می‌شود. معمولا محصولات جدید مالی با هیاهوی زیاد و دقیقا بعد یا در خلال حمله همه جانبه رسانه‌ای به‌منظور افزایش آگاهی در خصوص محصول عرضه می‌شوند. برخی از محصولات جدید ممکن است به محض ارائه شدن از قفسه خریداری شوند، در صورتی که محصولات دیگر ممکن است به زمان بیشتری برای کسب این کشش نیاز داشته باشند. همه این موارد بستگی به این دارد که نیاز سرمایه‌گذار با محصول جدید - درآمد، رشد، تامین و غیره - به علاوه مشخصات ریسکش مطابقت داشته باشد.

9) نظارت

واحد نظارت و ارزیابی شرکت بر فروش محصول جدید نظارت خواهد داشت تا اطمینان حاصل کند محصول فقط به آن دسته از مشتریان شرکت فروخته شده که برای آنها مناسب بوده است. سازگاری با نیاز مشتری مساله بسیار بزرگی در صنعت مالی است. مشاوری که یک کالا با ساختار پیچیده را به فردی ۸۰ ساله می‌فروشد که درآمد محدودی هم دارد، به‌زودی از سوی مسوول نظارت بازخواست خواهد شد و این مساله حتی می‌تواند او را در معرض خطر اخراج قرار دهد. با توجه به ویژگی‌های محصول (جدید) ارائه شده، نظارت بر اقدامات ممنوع از قبیل داد و ستد در حال اجرا یا معاملات دستکاری شده مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

10) محصول و بررسی سودآوری

در مرحله پایانی از چرخه توسعه محصول جدید، وقفه‌هایی دوره‌ای برای ارزیابی پارامترهای مختلف تعیین می‌شود که عبارت است از: فروش محصول در برابر چشم‌انداز آن، چالش‌های غیرمنتظره، مدیریت ریسک، سهم محصول در کسب سود و . . با توجه به نتیجه این بازنگری‌های دوره‌ای، محصول جدید هم ممکن است عمر مفید کوتاهی داشته باشد و هم اینکه ممکن است برنده‌ای باشد که نمونه کارهای موفق شرکت را توسعه می‌دهد. ۱۰ گام ذکر شده فوق، برای ایجاد یک محصول مالی جدید لازم وضروری هستند، اگرچه لزوما همیشه طبق ترتیبی که گفته شد، اجرا نمی‌شوند.