تفاوت معامله گر با سرمایه گذار

تحلیل‌گر بازار یا معامله‌گر بازار! بررسی تفاوت این 2 فعال بازار 1

تحلیل‌گر بازار یا معامله‌گر بازار! بررسی تفاوت این 2 فعال بازار

با سری مقالات آموزشی سایت ایتسکا در خدمت شما علاقه‌مندان ورود به بازار سرمایه هستیم، در این مقاله به‌تفصیل تفاوت یک تحلیل‌گر با یک معامله‌گر خواهیم پرداخت.

اغلب کسانی که وارد بازار سرمایه می‌شوند با دو نوع فعال بازار روبه‌رو می‌شوند، گروه اول تحلیل‌گر بازار و گروه دوم معامله‌گر بازار هستند. افراد تازه وارد بازار سرمایه در ابتدای کار شروع به یادگیری تحلیل تکنیکال در کنار تحلیل بنیادی می‌نمایند که در بیش‌تر مواقع اکثر آن‌ها پس از طی چند دوره آموزشی و کمی تجربه واقعی در بازار، تحلیل‌های درست و دقیقی انجام می‌دهند.

آن‌ها استراتژی معاملاتی خود را مشخص کرده و شروع به تحلیل نمودارها می‌کنند و بر روی کاغذ نقاط ورود و خروج، حجم معامله و حتی استراتژی خروج را مشخص می‌نمایند اما مشکل از جایی شروع می‌شود که تحلیل‌گر بازار در پای میز معامله برعکس تحلیل خود عمل کرده و دچار خطاهای فاحش معامله‌گری می‌شوند.

به‌بیان‌دیگر هر تحلیل‌گر بازار کار بلدی لزوماً یک معامله‌گر ماهر نیست و هر معامله‌گر بازار ماهری لزوماً تحلیل‌گر خبره‌ای نیست

در ادامه تفاوت معامله گر با سرمایه گذار به بررسی تحلیل‌گر و معامله‌گر خواهیم پرداخت، با ادامه مقاله همراه باشید.

تحلیل‌گر بازار سرمایه کیست؟

تحلیل‌گر بازار سرمایه فردی متخصص و با اطلاعات بسیار بالا درزمینه بازار بورس است که روند نمودارها را بررسی و تفسیر می‌کند، او از بررسی نمودارها به دنبال دو هدف است.

2 هدف تحلیل‌گر از بررسی نمودارها

1- تشخیص و دلیل روند گذشته نمودار

تحلیل‌گر بازار گذشته نمودار (رفتار قیمتی سهم) را با ابزارهای مخصوص (تحلیل تکنیکال) بررسی می‌کند تا به یک روند مشخص از نمودار دست یابد.

2- نگاه به روند گذشته نمودار برای پیش‌بینی آینده نمودار

تحلیل‌گر بازار با تشخیص روند گذشته نمودار به دنبال پیش‌بینی رفتار قیمتی نمودار در آینده هستند تا بتوانند معاملات با اطمینان تری انجام دهند زیرا تحلیل‌گران تکنیکال معتقدند نمودارها در طول زمان رفتار خود را تکرار می‌کنند.

معامله‌گر بازار سرمایه کیست؟

به عمل خریدوفروش بین دو شخص، سازمان یا… معامله می‌گویند، معامله‌گر نیز به معنای فردیست که محصول، خدمت، اوراق بهادار و… در قیمت پایین‌تر خریداری می‌کند سپس آن را در قیمت بالاتر به فروش می‌رساند.

معامله یا ترید در بازار سرمایه شامل خرید یا فروش اوراق بهادار و سهام است که به‌صورت مستقیم توسط خود فرد و یا توسط کارگزاری‌ها انجام می‌شود.

معامله‌گر بازار یا تریدر بازار سرمایه فردیست که به‌طور مستقل برای خود یا به نمایندگی از اشخاص و سازمان‌های دیگر اقدام به خریدوفروش سهام باهدف کسب سود می‌نماید.

تحلیل‌گر بازار یا معامله‌گر بازار! بررسی تفاوت این 2 فعال بازار 1

هدف معامله‌گر چیست؟

به‌طورکلی معامله‌گر بازار در یک بازه‌ی زمانی مشخص و کوتاه سهام یا دارایی را در قیمت پایین می‌خرد و در قیمت بالا به فروش می‌رساند، او از تفاوت قیمت بین خریدوفروش سهام سود کسب می‌کند.

باید یادآور شوم که فرق بسیاری بین معامله‌گر و سرمایه‌گذار بازار بورس است، معامله‌گر در بازه‌ی زمانی کوتاه‌تری نسبت به یک سرمایه‌گذار به معامله می‌پردازد، سرمایه‌گذار دید بلندمدت‌تری نسبت به بازار بورس دارد.

برای یادگیری بیش‌تر در باب تفاوت بین این دو به مقاله آموزشی (تفاوت معامله‌گر با سرمایه‌گذار) سایت ایتسکا رجوع کنید.

ویژگی‌های معامله‌گر بازار

• معامله‌گر رفتارهای قیمتی سهام را مطالعه می‌کند.

• او یک استراتژی معاملاتی دقیق مختص به خود را دارد.

• توانایی تشخیص صحیح نقاط ورود و خروج معامله را دارد.

• معامله‌گر پول به بازار تزریق می‌کند.

• معامله‌گران لزوماً برای خود معامله نمی‌کنند، بسیاری از سازمان‌ها افراد بااستعداد حوزه‌ی معامله‌گری را برای انجام تریدهای حجم بالا برای افراد دیگر، صندوق‌ها و مؤسسات سرمایه‌گذاری استخدام می‌کنند.

• او از خطاهای گذشته خود درس گرفته و تجربه‌اندوزی می‌کند.

• به استراتژی معاملاتی خود پایبند است.

• تریدر هنگام ورود به یک معامله نادرست بدون ذره‌ای تعصب در کوتاه‌ترین زمان ممکن از آن خارج می‌شود.

• اخبار جزوی از ابزار کار یک معامله‌گر موفق است، او به اخبار مهم واکنش نشان می‌دهد.

• معامله‌گر معمولاً در بازه‌های زمانی کوتاه (به‌صورت نوسان گیری) به معامله می‌پردازد.

ویژگی‌های تحلیل‌گر بازار

• تحلیل‌گر بازار صنایع، شرکت‌ها و وضعیت اقتصادی کشور را مطالعه می‌کنند، تحلیل‌گر به دنبال کشف حقایق قیمتی یک سهم است درواقع او به قیمت ذاتی سهم اهمیت بسیاری قائل می‌شود و معتقد است بازار نیز به سمت قیمت ذاتی سهام حرکت می‌کند.

• او قدرت آنالیز بسیار بالایی دارد.
• تحلیل‌گر بازار نمودار سهم را مطالعه کرده و روند آن را به‌درستی تشخیص می‌دهد.
• درصدد کشف حقایق بازار است.
• یک تحلیل‌گر بازار تعصب بیش از اندازه‌ای به تحلیل خود نشان می‌دهند، به‌صورتی که حتی هنگام تحلیل نادرست از پذیرش خطای خود سرباز می‌زند و معمولاً معتقد است بازار به‌زودی پی به ارزش ذاتی سهام خواهد برد.
• او به اخبار توجهی ندارد و اعتقاد دارد بالاخره بازار پی به ارزندگی سهم موردنظر خواهد برد.

مقایسه تحلیل‌گر بازار با معامله‌گر بازار

– تحلیل‌گر بازار درصدد کشف حقایق بازار و معامله‌گر درصدد مدیریت ریسک بازار است.

– تحلیل‌گر بازار قضاوت اشتباه خود را ضعف بازار تلقی می‌کند و به موقعیت معاملاتی خود می‌چسبد اما معامله‌گر وقتی وارد معامله‌ی اشتباهی می‌شود در سریع‌ترین زمان ممکن از معامله خارج می‌شود.

– معامله‌گر به اخبار واکنش نشان می‌دهد ولی تحلیل‌گر در پی اثبات تحلیل خود در معامله می‌ماند حتی اگر زیان بالایی را متحمل شود، درواقع بسیاری از نوسان گیران بازار بورس معامله‌گران ماهری هستند، آن‌ها به اخبار واکنش داده و در بازار سرمایه موج‌سواری می‌کنند.

– تحلیل‌گر بازار به مطالعه صنایع و وضعیت اقتصادی کشور می‌پردازد درحالی‌که معامله‌گر بازار رفتار قیمتی سهم را بررسی می‌کند.

تحلیل‌گر بازار یا معامله‌گر بازار! بررسی تفاوت این 2 فعال بازار 2

تحلیل‌گر باشم یا معامله‌گر؟

تحلیل‌گری و معامله‌گری به مثابه‌ی دو بال برای پرواز عقاب است، هیچ‌یک به تنهایی قادر به طی مسیر بازار سرمایه نیست.

معمولا افرادی که به تازگی وارد بازار بورس می‌شوند سعی دارند به درستی تحلیل کرده سپس وارد معامله شوند که اجرای این روش کاملا به استعداد فرد بستگی دارد.

تحلیل‌گری و معامله‌گری دو مهارت و وظیفه جداست، ممکن است شما در بررسی و تحلیل بازار سهام بسیار قوی عمل کنید ولی هنگام معامله و در وقت عمل نتوانید به تحلیل و استراتژی خود عمل کنید، در بازار سرمایه بیش از آن‌که علم باعث سودسازی و پیشرفت شما شود، این کنترل احساسات و فنون معامله‌گری است که شما را به سود می‌رساند.

در مدت حضورم در بازار سرمایه ایران به دید نسبی از (تحلیل‌گری بهتر است یا معامله‌گری) رسیده‌ام، بنظر من یک معامله‌گر ماهر بودن پتانسیل سودسازی بیش‌تری نسبت به یک تحلیل‌گر ماهر بودن، دارد.

چگونه یک معامله‌گر منضبط باشم؟

در این بخش چند راه‌کار برای تقویت مهارت معامله‌گری‌تان پیشنهاد می‌دهم.

اعتمادبه‌نفس داشته باشید

اعتماد به نفس سنگ بنای تمام موفقیت‌های بشری است، در بازار سرمایه نیز با اعتمادبه‌نفس عمل کنید تا بتوانید به تصمیمات و افکار خود عمل کنید و در وقت درست وارد یا از معامله خارج شوید.

از اشتباه کردن نترسید

اشتباه، ضرر و زیان از اجزای جدایی‌ناپذیری معامله‌گری است، در بازار سرمایه کمال طلب نباشید، زیان جزوی از بازی بازار سرمایه است.

متعهد به استراتژی معاملاتی خود باشید

پریدن از شاخه‌ای به شاخه‌ی دیگر در تمام بخش‌های زندگی آسیب‌زاست معامله‌گری نیز از این قاعده مستثنا نیست، یک استراتژی معاملاتی درست و مناسب خود طراحی کرده و تحت هر شرایطی پایبند به انجام آن باشید.

درنهایت بازار سرمایه، معامله‌گری و سود سازی نیازمند آموزش درست، تجربه، اعتمادبه‌نفس، ریسک‌پذیری و… است، بازار سرمایه روی خوشی به افراد عجول و بی‌علم و دانش نشان نمی‌دهد.

اگر علاقه‌مند به ورود به بازار سرمایه هستید حتماً آموزش ببینید سپس وارد شوید، بهتر است برای ورود به بازارهای مالی ایران و دنیا از بروکرهایی که به ایرانیان خدمات می‌دهند بهره ببرید.

Economy Scientific Society of Shiraz Azad University

فرق بین هولدر (سرمایه گذار) و تریدر (معامله گر) چیست ؟

معمولا تفاوت هایی بین معامله گر و سرمایه گذار در بازارهای مالی وجود دارد. افرادی که دائما در حال ورود و خروج از بازار هستند معامله گر هستند نه سرمایه گذار. معمولا افق های سرمایه گذاری یک سرمایه گذار واقعی بسته به اینکه در چه بازاری سرمایه گذاری میکند از یک سال تا چند سال است ولی افق های معاملاتی یک معامله گر شاید کمتر از یک ماه باشد.معامله گران نه تنها کارمزد بیشتری به کارگزاران می‌دهند بلکه مالیات بیشتری نیز در قبال سودهای کوتاه مدت که از خرید و فروش مکرر حاصل می شود می پردازند .

فرق دیگر بین معامله گر و سرمایه گذار عموما مربوط به سودهای کسب شده می باشد. یک سرمایه گذار در صورتی که سرمایه گذاری مناسبی را انتخاب کند سودهای بالاتری را نسبت به یک سرمایه گذار کوتاه مدت کسب می کند .

همه افراد در سرمایه گذاری خود متحمل استرس می شوند ولی مقدار آن متفاوت می باشد. معمولا سرمایه گذارانی که کوتاه مدت معامله میکنند استرس بسیار بالاتری را نسبت به سرمایه گذارانی که بازه زمانی بالاتری را برای سرمایه گذاری انتخاب می کنند دارند .

سرمایه گذار به نوسانات قیمتی توجه زیادی ندارد ولی تفاوت معامله گر با سرمایه گذار یک سرمایه گذار دائما در حال چک کردن قیمت ها بررسی آنها می باشد و به همین دلیل ممکن است معاملات ناموفق تری داشته باشد .

سرمایه گذارانی که از لحاظ مالی باهوش هستند میدانند که چگونه با سرمایه گذاری هوشمندانه و با استفاده از کارگزاران خوب هزینه های معاملات خود را به حداقل برسانند .

بنابراین هر سرمایه گذاری ابتدا باید استراتژی معاملاتی خود را براس خرید و فروش در بازار تعیین کرده و سپس بر اساس آن در بازار به معامله بپردازد

انواع معامله گر و سرمایه گذار در بازارهای مالی را بشناسیم

معامله گران در بازارهای مالی را می‌توان به روش‌های مختلفی تقسیم بندی کرد. در این مقاله به بررسی انواع معامله گر و چگونگی رفتار معاملاتی آنها می‌پردازیم.

با در نظر داشتن معیار طبقه‌بندی رابرت کیوساکی در کتاب ۴ ربع نقدینگی (Cashflow Quadrant)، افراد با توجه به نحوه کسب درآمد به ۴ دسته تقسیم می‌شوند که این ۴ دسته عبارت‌اند از: کارمند، خویش‌فرما، صاحب کسب و کار (کارفرما) و سرمایه‌گذار؛ که دو دسته اول تمرکز بیشتری بر امنیت کاری و دو دسته دوم تمایل به آزادی عمل بیشتر در کار خود دارند. افراد درون هر یک از این دسته‌ها به طور جداگانه بسته به پارامترهای مختلف تقسیم می‌شوند که یکی از این تقسیم‌بندی‌ها درون دسته سرمایه‌گذاران اتفاق می‌افتد.

سرمایه گذاری

در بازارهای مالی، سرمایه‌گذاری به در معرض ریسک گذاشتن سرمایه و دارائی فرد به منظور دریافت بازدهی مالی گفته می‌شود. سرمایه‌گذاران با استفاده از روش‌های مختلف برای بدست آوردن کسب بازدهی و به انجام رساندن اهداف مالی مهم نظیر ایجاد درآمد برای دوران بازنشستگی، پشتیبانی مالی یک مؤسسه نظیر ساخت یا پشتیبانی از مدارس و مؤسسات آموزشی و یا به سادگی افزایش ثروت در طول زمان تلاش می‌کنند.

ابزار‌های سرمایه‌گذاری بسیار متفاوتی برای رسیدن به اهداف یک سرمایه‌گذار وجود دارد که از بین آن‌ها می‌توان به بورس، اوراق قرضه، ETF ها، معاملات آتی، تبادلات بین‌المللی، طلا، نقره، برنامه‌های بازنشستگی و املاک اشاره کرد. سرمایه‌گذاران می‌توانند از زوایای مختلف فرصت‌ها را بررسی کرده و در نهایت به یک استراتژی با کمترین ریسک و بیشترین بازدهی برسند. سرمایه‌گذاران حرفه‌ای‌تر به طور کلی جذب بازارهائی می‌شوند که سرعت نقدشوندگی بالائي در کنار نوسانات جذاب داشته باشند.

انواع معامله گر

تا اکنون، به هر فرد که سرمایه خود را بخاطر کسب سود بیشتر در معرض ریسک قرار دهد، سرمایه‌گذار گفته می‌شد؛ ولی با توجه به میزان زمان درگیری سرمایه اصلی فرد در معامله، می‌توان دسته‌بندی متفاوتی از انواع سرمایه‌گذار ارائه کرد که در ادامه به معرفی و توضیح هر کدام پرداخته می‌شود:

سرمایه‌گذار (Investor, Position Trader)

سرمایه‌گذار در این طبقه‌بندی به آن دسته از معامله‌گران اطلاق می‌شود که به معاملاتی با هدف دریافت سود بلندمدت وارد می‌شوند. بدین جهت به سرمایه‌گذاران، معامله‌گران “خرید و نگهداری” (Buy & Hold Trader) نیز گفته می‌شود. به طور کلی، یک سرمایه‌گذار معاملاتی در بازه زمانی ۱ سال به بالا انجام می‌دهد و به هدف شکار حرکت‌های بزرگ وارد بازار می‌شود. همچنین ریسک معاملات این افراد بسیار کم می‌باشد.

نوسان‌گیر (Swing Trader, Speculator)

با کاهش میزان زمان معامله، نوع جدیدی از معامله‌گری معرفی می‌شود که به دنبال شکار نوسانات موجود درون بازار می‌باشد که اصلاحاً به آن‌ها نوسان‌گیر گفته می‌شود. با کاهش زمان معامله، این افراد ناچار به تحمل ریسک بالاتری در معاملات خود هستند که همین امر موجب می‌شود برای دسته سرمایه‌گذار همانند افراد قمارباز به نظر برسند؛ ولی در اصل Speculator ها با تسلط به تحلیل بازار و مدیریت ریسک و سرمایه خود اقدام به معامله می‌کنند و همین امر باعث می‌شود که در صورت رعایت استراتژی اصولی، موفقیت سریعتری نسبت به سرمایه‌گذاران داشته باشند. بازه معاملاتی یک Speculator معمولاً بین یک هفته تا ۱ سال می‌باشد.

اسکالپر (Scalp Trader)

با افزایش تمایل برای انجام سریع معاملات، افراد به معاملاتی بسیار سریع در بازه چند ساعت تا ۱ هفته روی می‌آورند که این امر در بازارهای بین‌المللی با عمق و سرعت بیشتر تا چند ثانیه هم کاهش می‌یابد. این دسته از معامله‌گران اصطلاحاً Scalper نامیده می‌شوند. یک اسکالپر، در صورت رعایت استراتژی اصولی، می‌تواند مسیر موفقیت مالی را بسیار سریع‌تر از سایر افراد طی کند؛ ولی در این مسیر ریسک بسیار بیشتری را متحمل شده که این امر باعث افزایش فشار روانی بر روی این دسته از معامله‌گران می‌شود و به همین دلیل اکثراً اسکالپرها در کنار استراتژی تحلیل و معاملاتی خود، یک روتین آماده‌سازی روانی قبل و بعد از معاملات را نیز رعایت می‌کنند.

تیپ شخصیتی و نوع معامله گری

با توجه به دسته‌بندی ذکر شده، می‌توان مشاهده کرد که هر فرد بسته به تیپ شخصیتی خود اقدام به معامله در بازه‌های زمانی مختلف می‌کند. ولی چیزی که در بین همه آن‌ها به طور مشترک یک امر حتمیست، لزوم تبعیت همه افراد از استراتژی تحلیلی و معاملاتی اصولی و تدوین شده براساس تیپ شخصیتی هر خویش است. می‌توان گفت فارغ از نوع دسته معاملاتی، توجه و رعایت این استراتژی می‌تواند ضامن بقا و موفقیت مالی انواع معامله گران در بازارهای مالی باشد.

R. Kiyosaki, Cashflow quadrant. Scottsdale, AZ: Plata Publishing, 2011.

تفاوت معامله گر با سرمایه گذار

قمار

قِمار یا قماربازی نوعی بازی است که در آن شرط می‌شود بازنده مالی را به برنده پرداخت کند. همه فقها می‌گویند قمار حرام است؛ البته شرط‌بندی در مسابقات سوارکاری، تیراندازی و شمشیربازی را قمار به حساب نمی‌آورند. به فتوای فقها، بازی با آلات قمار (وسایل قماربازی)، چه به صورت شرط‌بندی و چه بدون آن، حرام است.

از جمله دلایل فقیهان برای حرام اعلام‌کردن قماربازی، آیه ۹۰ سوره مائده است که در آن، قماربازی کاری پلید و عملی شیطانی معرفی شده است. فقها خوردن غذایی که از راه قمار به دست آمده باشد را حرام می‌دانند و معتقدند شهادت‌دادن قمارباز پذیرفته نمی‌شود. بر اساس نظر فقها مالی که از راه قمار کسب می‌شود، باید به صاحب آن بازگردانده شود.

سرمایه گذاری

سرمایه گذاری یعنی خرید یک دارایی یا هر چیز دیگری به این امید که در آینده قیمت آن افزایش خواهد یافت و یا درآمدی را ایجاد خواهد کرد. در علم اقتصاد، سرمایه‌ گذاری یعنی خرید کالایی که در حال حاضر مصرف نمی‌شود اما در آینده فرد به آن نیاز پیدا خواهد کرد و آن کالا برای او سودآور خواهد بود. در علم مالی، سرمایه‌گذاری به این معنی است که فرد یک دارایی مالی نظیر سهام را می‌خرد و پیش‌بینی می‌کند که آن دارایی مالی در آینده سودآور خواهد بود و قیمتش افزایش خواهد یافت، لذا با فروش به قیمت بالاتر سود خوبی به دست خواهد آورد.

تفاوت بین معامله کردن و قمار کردن

نباید ناگفته بماند که بین معامله و قمار کردن تفاوت‌های فاحش زیادی وجود دارد. اگر شما یک معامله‌گر حرفه‌ای ارز باشید، برای معاملات خود استراتژی یا سیستمی دارید که در بلندمدت، نتایج مثبتی دارد.

به عنوان یک معامله‌گر حرفه‌ای، باید استراتژی معاملاتی خود را از قبل سنجیده باشید و باید بدانید که در بازار، طبیعی است که در برهه‌ای، ضررهای متوالی را تجربه کنید اما آنچه مهم است این است که پیشرفت کنید و سودتان از ضررهایتان بیشتر باشد. اما در مورد قمار کردن اینطور نیست؛ قمار کردن یک پدیده‌ی علمی نیست و بیشتر به شانس و بخت گره خورده است.

همچنین، به عنوان یک معامله‌گر حرفه‌ای می‌دانید که شرایط و محرک‌های خاصی وجود دارد که باعث می‌شود سرمایه‌ی خود را افزایش دهید. به علاوه، شما به عنوان یک معامله‌گر حرفه‌ای هرگز در شرایط نامناسب معامله نمی‌کنید زیرا می‌دانید که در این شرایط ضرر می‌کنید. پس از این لحاظ، معامله کردن و قمار کردن تفاوت قابل ملاحظه‌ای دارند؛ معامله کردن وقتی درست انجام شود، پیش‌زمینه‌ی علمی دارد اما قمار اینطور نیست.

در بازی قمار تقریبا همه قوانین در ابتدای بازی مشخص است. برای مثال میزان پولی که می خواهیم روی هر دست ریسک کنیم همان ابتدا مشخص می شود. همچنین هر بازی ابتدا، میانه و انتها دارد و براساس رخدادهای تصادفی (مثل پرتاب سکه و احتمالا شیر یا خط آمدن) است. هرگاه شما وارد بازی قمار می شوید و پولی که در ابتدای بازی مشخص شده است را وارد بازی می کنید، تا اتمام بازی اجازه ندارید از آن کنار بکشید و باید تا مشخص شدن نتیجه نهایی بازی در آن حضور داشته باشید. در این صورت برای شرکت در بازی قمار مجبوریم طبق قوانینی از پیش تعریف شده عمل کنیم.

اما در معامله گری سهام کسی (به غیر از خود ما) در ابتدا برای ما میزان ریسک را مشخص نمی کند. این بدین معنی است که شما خودتان مدیر خودتان هستید و قوانین را نیز خودتان می سازید. در این صورت وارد دنیای بی پایان معامله می شوید که تفاوت معامله گر با سرمایه گذار هر اتفاقی در هر لحظه ای ممکن است رخ دهد.

در ساختار بورس قانونی تعریف نشده است که شما حق دارید یک سهم را کجا بخرید و تا چقدر نگه دارید، اصولی وضع نشده و اساسا نباید هم تفاوت معامله گر با سرمایه گذار وضع شود؛ چون هر شخص با دیدگاه خودش و تعبیری که از سرمایه گذاری دارد، وارد بازار می شود. بنابر همین قضیه، افراد با تغییرات اشتباه و با دیدگاه های معیوب وارد بازی می شوند و بدون در نظر گرفتن احتمال شکست وارد چرخه معاملات می شوند و اساس یا هیچ طرح و پلانی برای خرید ندارند یا ریسک غیرمنطقی انجام می دهند. معامله بسیار خطرناک است و برخلاف بازی قمار، بازار هیچ گاه شما را بیرون نمی اندازد.

پس معامله گری موفق و باتجربه است که میزان ریسک، نقطه ورود، نقطه خروج و شرایط را از پیش برای خود مکتوب می کند. مشخص کردن نقطه خروج باعث کاهش ریسک خواهد شد.

در پایان نیز برای پاسخ به این سوال که آیا بورس قمار است، باید گفت:چون سرمایه گذاری در بورس باید بر پایه علم و براساس اطلاعات و دانش انجام گیرد، نمی تواند قمار باشد. برای قمارباز سرمایه گذاری در بورس بازی شانس است و برای معامله گر حرفه ای بازی مهارت هاست.

تعریف معامله گر یا تریدر

معامله گر (trader) عبارت است از، فردی که به خرید و فروش دارایی های مالی در هر بازار مالی، چه برای خود یا از طرف شخص یا مؤسسه دیگری مشغول است. تفاوت اصلی بین یک معامله گر و یک سرمایه گذار، مدت زمانی است که شخص دارایی را در اختیار دارد. سرمایه گذاران (investors) افق زمانی بلندمدتی دارند، در حالی که معامله گران دارایی ها را برای دوره های زمانی کوتاه تری نگهداری می کنند تا از روندهای کوتاه مدت استفاده کنند.

نکات مهم

• معامله گران افرادی هستند که به خرید و فروش کوتاه مدت یک سهام برای خود یا یک موسسه می پردازند.
• از جمله معایب معامله، مالیات بر سود سرمایه قابل استفاده در معاملات و هزینه های کارمزد به کارگزاران است.
• معامله‌گران، برخلاف سرمایه‌گذاران، به‌جای سود بلندمدت به دنبال سود سرمایه کوتاه مدت هستند.

درک معامله گران

یک معامله گر می تواند برای یک موسسه مالی کار کند، در این صورت با پول و اعتبار شرکت معامله می کند و ترکیبی از حقوق و پاداش به آنها پرداخت می شود. از طرف دیگر، یک معامله گر می تواند با پول و اعتبار خود معامله می کند و تمام سود را برای خود نگه دارد.

از جمله معایب معاملات کوتاه مدت، هزینه های کمیسیون و پرداخت گستره قیمتی خرید و تفاوت معامله گر با سرمایه گذار فروش است. از آنجایی که معامله‌گران اغلب برای دستیابی به سود از استراتژی‌های معاملاتی کوتاه‌مدت استفاده می‌کنند، کارمزدهای زیادی را باید پرداخت کنند. با این حال، افزایش تعداد کارگزاری‌هایی که کارمزد کمتری دریافت می کنند باعث شده است که این هزینه کمتر مسئله‌ای ایجاد کند، ضمن اینکه پلت‌فرم‌های معاملات الکترونیکی نیز، گستره های قیمتی را در بازار ارز کاهش داده‌اند. همچنین روش مالیاتی نامطلوبی برای سود سرمایه کوتاه مدت در ایالات متحده وجود دارد.

انواع معامله گری: مقایسه نهاد ها با حساب های شخصی

بسیاری از مؤسسات مالی بزرگ، دارای مرکز کنترل معاملات مالی هستند در آن مراکز، معامله گران کارمندانی هستند که طیف وسیعی از محصولات را از طرف شرکت خرید و فروش می کنند. هر معامله‌گر دارای محدودیت هایی است یعنی مقدار معامله، حداکثر انقضای معامله و حداکثر ضرر آنها در یک معامله مشخص است. شرکت دارای ریسک اصولی است و بیشتر سود را حفظ می کند و معامله گر نیز، حقوق و پاداش دریافت می کند.

از طرفی دیگر، اکثر افرادی که با حساب شخصی معامله می کنند از خانه یا در یک دفتر کوچک کار می کنند و از یک کارگزار تخفیفی (discount broker) و پلت فرم های معاملات الکترونیکی استفاده می کنند. محدودیت های آنها به وجه نقد و اعتبار خودشان بستگی دارد، اما آنها تمام سود را حفظ می کنند.

کارگذاری های تخفیفی: منبعی مهم برای معامله گران

شرکت های کارگزاری تخفیفی به ازای هر تراکنش، کارمزد بسیار کمتری دریافت می کنند، اما همچنین یا مشاوره مالی بسیار کم یا هیچ مشاوره ای را ارائه نمی کنند. افراد نمی توانند به طور مستقیم در بورس یا بورس کالا با حساب شخصی خود معامله کنند، بنابراین استفاده از کارگزار تخفیفی یک راه مقرون به صرفه برای دسترسی به بازارها است. بسیاری از کارگزاران تخفیفی، حساب های مارجین (margin accounts) را ارائه می دهند. این نوع حساب به معامله گران اجازه می دهد برای خرید سهام از کارگزار پول قرض کنند. این امر مقدار معاملات آنها را افزایش می دهد اما ضرر احتمالی را نیز افزایش می دهد.

پلتفرم‌های معاملات ارزی با خریداران و فروشندگان ارز در بازارهای نقدی، آتی و اختیار معامله مطابقت دارند. آنها میزان اطلاعات قیمتی را که در اختیار معامله گران حقیقی قرار می گیرد به شدت افزایش می دهند و در نتیجه اختلاف قیمت را محدود می کنند و کارمزد را کاهش می دهند.

مالیات بر سود سرمایه کوتاه مدت

یکی از معایب سودهای معاملاتی کوتاه مدت، این است که معامله گر بر اساس نرخ مالیات بر درآمد عادی، مشمول مالیات می شود. سود سرمایه بلندمدت تا 20 درصد مشمول مالیات است، اما نیاز است که ابزار پایه حداقل برای یک سال نگهداری شود.

طبق قانون فعلی، از لحاظ فنی قوانین مالیاتی جامعی برای معامله گری وجود ندارد. وضعیت مالیاتی یک معامله گر بر اساس اطلاعاتی است که معامله گران ارائه می دهند و ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد. برخی از مواردی که سازمان مالیاتی امریكا هنگام ارزیابی وضعیت مالیات معامله گران در نظر می گیرد عبارت اند از، مدت نگهداری اوراق بهادار، تعداد معاملات انجام شده، بازه معاملاتی و حجم معاملات.

راه حل هایی برای معامله گران وجود دارد که بدهی های مالیاتی خود را از معاملات کوتاه مدت کاهش دهند. برای مثال، آن‌ها می‌توانند هزینه‌های مورد استفاده در راه‌اندازی معاملات خود را تفاوت معامله گر با سرمایه گذار کسر کنند، مانند یک فریلنسر یا صاحب کسب‌وکار کوچک. اما اگر آنها بر اساس ماده 475 عمل کنند، معامله‌گران می‌توانند کل معاملات خود را برای یک سال خاص ارزش‌گذاری کنند و حتی زیان‌هایی که متحمل شده‌اند را لحاظ کنند.